zaterdag 31 augustus / Trogir
Vanmorgen om half elf vertrokken, per Randstad Rail 3 naar het centraal station van Den Haag en met de sprinter naar Rotterdam. Vervolgens met bus 33 naar Rotterdam/The Hague Airport. Allemaal prima op tijd, alles loopt gesmeerd. De anticiperende verbeelding in toom houden… Nooit eerder geweest, voormalig vliegveld Zestienhoven. Marketingmannetjes hebben de nieuwe naam verzonnen. Het is een prettig klein en rustig vliegveld met slechts één landingsbaan.
Gevlogen over Duitsland, Oostenrijk, Noord-Italië, op elf kilometer hoogte in een Boeing 737 van Transavia. Rond drie uur vlogen we iets ten noorden van Zadar. Beneden was de archipel goed te zien, de eilanden lijken op cellen met een kern. De vliegreis duurde een kwartier korter dan aangekondigd dus om kwart over drie bevond ik mij al op vliegveld Split. Op het vliegveld was het zesentwintig graden en nagenoeg onbewolkt. Zuidwestenwind.
Na wat gevraag en een beetje gezoek naar de bus naar Trogir, bleek die te stoppen op een stoffige plek langs de kustweg. Voor iemand die vragen stellen hoog in het vaandel heeft staan, heb ik in het algemeen weinig zin om naar de weg te informeren. Oorzaak: ik wil zelf de antwoorden bedenken. Maar de praktijk helpt soms met een krachtige uitnodiging. Een bushokje is er wel, maar enige indicatie dat hier een bus naar Trogir vertrekt ontbreekt. Ook dienstregelingen zijn nergens te bekennen. Tenslotte met een stuk of zes toeristen ingestapt op de lokale bus 37, die na een kwartiertje wachten verscheen.
Het is maar enkele kilometers naar Trogir. De bus stopt aan de rand van het oude centrum; een wandelbrug voert over het kanaal tussen het vasteland en het eiland. Ik wandelde eerst langs het water, aan de oostkant van het eiland. Fraai uitzicht over de baai van Kastela en het eiland Ciovo, aan de overzijde. Aan de zuidkant van het eiland bevindt zich een boulevard: palmen, de Dominicuskerk, restaurantjes aan het water.
Het oude centrum van Trogir, omgeven door stadsmuren, staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Griekse geschiedenis, Romeinse geschiedenis, Venetiaanse geschiedenis… Middeleeuwse uitstraling, smalle straatjes. Het schijnt het best bewaarde Romaans-Gotische complex in Midden-Europa te zijn.
Het is zaterdagavond. Prima hotel in een van de smalle straatjes. Ruime dubbele kamer, 65 euro per nacht. Nog is de Euro niet ingevoerd. Lekker rekenen doet de wisselkoers Kuna-Euro niet. Eén Kuna is ongeveer 7,5 Eurocent, 13 Kuna’s in een Euro.
Pizza + salade gegeten op een terras aan het water. Ik wandel langs het westelijk puntje van het eiland, rond het fort. Op het veld tussen Fort Kamerlengo en de San Marcotoren voetballen jongetjes, met veel geroep en gejuich. Toch nog écht leven in het museum. Boven de baai gaat de zon onder.
Plan voor morgen: dit kleine eiland bekijken en verder naar Ciovo, het eiland aan de overkant, veel groter, met een paar dorpjes. Reisgidsen zijn voor mijn gevoel uit de tijd maar ik vind ’t aardig zo’n boekje te bezitten. Over Ciovo staat er echter niets in. Proberen wat karakteristieke natuur te vinden, wat aantekeningen maken. De dagelijkse thematiek schiet er min of meer bij in. Dit hotel, Fontana, bevalt me. In Dubrovnik heb ik iets goedkopers gereserveerd, alleen de laatste overnachting in Split of Trogir moet ik nog regelen. Morgen misschien hier maar doen, aangezien ik Wifi op de kamer heb. Onbeveiligd, maar ach. Trouwens, e-mailen met software via de Wifi staat de provider niet toe en het wachtwoord voor de webmail ben ik vergeten…